Zabijcie mnie. + Aomoji Kei.

Hej ;___;

Mamy prawie 35 stopni, upał... Ludzie są w parkach i nad wodą. A ja? W łóżku... chora. Efekt wchodzenia do klimatyzowanych pomieszczeń, będąc przegrzaną. Efekt jeżdżenia w autobusie przy otwartym oknie (przynajmniej nie czuć zapachów lata). ;__; Nie mam siły.

Mimo wszystko, jestem dzisiaj pisą niańką i świetnie się bawię :3. Mam dwa pieski (swojego i koleżanki) rasy Shih-Tzu, bawię się z nimi i wychodzę na spacerki. Co prawda, jest tak gorąco, że psy się rozpływają (moja jest przed wizytą u fryzjera), więc spacery polegają na wylegiwaniu się na trawce. Aaaa psik! Why me? T^T

Mam tyle pomysłów na notki... co z tego, jak co tydzień jestem chora i wegetuję przed telewizorem? Wybaczycie mi, prawda? Praaaawda?

Ok, konkrety.

Ostatnio, przeglądając PUGa rzuciło mi się kilka osób w stylu Aomoji. Nie do końca wiedziałam, czym ten styl jest, bo zdjęcia wydawały się oryginalne, ale... zwyczajne. Popytałam, pooglądałam i już wiem! :3

Aomoji Kei, czyli styl bez stylu. A dokładniej mówiąc, styl w którym dozwolone jest wszystko. Ma być modnie, ekstrawagancko i oryginalnie. Zwykle ubrania można połączyć z barwnymi dodatkami, a pozornie nieciekawą stylizację z kolorowymi włosami lub ciekawą fryzurą. Jest to styl typowo uliczny, który można stworzyć łącząc ze sobą różne style. Bardzo ciężko, jest mi go opisać, naprawdę. Nie ma żadnych wytycznych, po za tym, że stylizacja ma wyglądać na kompletną i dopasowaną, pomimo poplątania z pomieszaniem. Zawszę podziwiałam azjatycki talent do łączenia ze sobą różnych wzorów tak, że nie wygląda to tandetnie. Zamiast opowiadać, o czymś, czego opisać nie potrafię, pokaże Wam zdjęcia.

Notkę przygotowałam dla Was w oparciu o wypowiedzi osób, które wiedzą na ten temat więcej ode mnie i na podstawie tego, co widzę na obrazkach.

Wracam wegetować dalej. Jest mi gorąco i zimno jednocześnie, a katar mnie dobija. Do tego mam w domu małą wojnę nowy pieseł vs. koteł (nie sądziłam, że mój kot ma psychopatyczne zapędy). 

Trzymajcie się chłodno, bo gorąco jest!

Edit.
Zapomniałam o LBA, do którego zostałam nominowana przez Midori. Głupia ja. ;__; Na pytania chętnie odpowiem, ale nie nominuję nikogo, ponieważ jest tyle ciekawych blogów, którym chciałabym zadać indywidualne pytania. Pewnie siedziałabym nad tymi pytaniami do jutra. Przepraszam T^T. Ale, nie lubię do nikogo podchodzić ogólnie, wolę traktować każdego wyjątkowo ^^".
Aczkolwiek, bardzo dziękuję za nominacje!

1. Twoja ulubiona książka?
Myślę, że cała Saga Lodu i Ognia Martina, potocznie znana, jako Gra o Tron.

2. Ulubiony smak lodów?
Biała czekolada, oczywiście z kawałkami owej czekolady.

3. Co Cię zainspirowało do założenia bloga?
Hmmm, Japonią i modą japońską interesuję się od bardzo dawna. Od ponad dwóch lat zaczęłam inwestować w ubrania (a także, dostawać je w prezencie) w tym typie i pomyślałam, czemu by się nie pokazać. Moją drugą motywacją była Usami-chan, o której pisałam w poprzedniej notce.

4. Jaki jest Twój ulubiony cytat?

Umysł potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia.

5. Najbardziej szalona rzecz w Twoim życiu?
Nie mam pojęcia. Nie należę do osób, które lubią ryzyko, przeciwnie, jestem bardzo strachliwa i boję się wielu rzeczy. Po za tym, mój charakter jest dziwny i szalony ^^.

6. Kolor Twoich włosów?
Brązowy. Ale zniszczyłam je farbowaniem, więc miejscami są rude, a miejscami jasno brązowe, a jeszcze gdzie indziej ciemne.

7. Ulubiona piosenka?
Nie ma jednej. Jest ich wiele, często się zmieniają, ale zawsze lubię wrócić do tych starszych.

8. Największe marzenie?
Pracować z dziećmi autystycznymi oraz wyjść za mąż za mego lubego i tworzyć z nim fajną rodzinkę. Po za tym, chciałabym aby moja przyjaciółka była najszczęśliwszą osobą na świecie ^^.

9. Jakim żywiołem chciałabyś władać?
Powietrzem i umieć latać!

10. Najlepsze wspomnienie?
Jest ich bardzo wiele. Te z najbliższymi mi osobami, zwłaszcza z mamą, z którą nowych wspomnień już nie stworzę. Te są najcenniejsze.